‘Dat is een goede hoefsmid.’ 'Dat is een slechte hoefsmid.’ ‘Bekappers zijn de mindere van de hoefsmeden.’ Of omgekeerd. Dat zijn allemaal meningen. Dust in the wind. Stof in de wind. Het is best om niet neer te kijken op iemand en niet op te kijken naar de andere. Dat lijkt gemakkelijk maar dat is het niet.
Als jij denkt dat iets slecht is, dan zal je neerkijken op datgene dat je slecht vindt en als jij vindt dat iets goed is zal je ernaar opkijken.
Het is niet belangrijk wat de hele wereld van jou zegt. Het maakt niet uit hoe belangrijk jij jezelf of anderen vindt. Je moet begrijpen dat morgenvroeg, als de wereld wakker wordt zonder jou, alles nog in orde zal zijn.
Je moet jezelf en anderen niet te serieus nemen.
Een decennium geleden maakte ik samen met Marco enkele filmpjes voor Youtube. Youtube was nog niet de mastodont die het nu is. Ik was wel meteen verkocht aan het medium en ik wilde er deel van uitmaken met mijn talenten.
Die ochtend bekapte ik samen met een bevriende dierenarts een boerenpaard in de hoefstal.
De hoeven waren in zeer slechte staat. Omdat de hoeven zo hard waren zochten we een oplossing om ze toch te kunnen bekappen. Ik was net mijn eerste huisje aan het renoveren en als bij toeval had ik mijn slijpschijf bij me. We gebruikten deze om de hoeven te slijpen en te vijlen. Niets aan het handje. Gewoon een dierenarts en een hoefsmid die een oplossing zochten voor het bewerken van de hoeven. Onze enige bekommernis was: hoe kunnen we dit paard het beste verder helpen? Hoe kan dit mooi scharminkel straks beter op zijn hoeven staan?
Het was toevallig dat Marco erbij was met zijn grote camera. Hij filmde onze arbeid.
Vervolgens zette ik het bestand op het aangemaakte YouTube-kanaal en dit filmpje ging viraal. 200 miljoen views. Ik zag het vanmorgen nog verschijnen in mijn Facebook feed.
De commentaren bleven komen. De ene vond het super. De andere vond het vreselijk. Nog een andere vroeg zich af hoe dit paard aan deze hoeven geraakt was en de volgende gaf dan zijn mening op deze vraag. Duizenden reacties kwamen binnen. Ik zette de commentaren-optie uit. Elke dag starten met tientallen nieuwe emails over dit onderwerp was teveel van het goede voor mij. Ik had daar geen behoefte aan. Dust in de wind.
Het belangrijke in deze is dit: als jij niet doet wat je niet kan doen, dat is niet belangrijk. Maar als je niet doet wat je wel kan doen, dan steven je af op een ramp.
Leen, de dierenarts, en ik hebben toen gedaan wat we konden doen, elk op onze eigen manier. We hebben onze krachten gebundeld en daarmee de ramp voor dit paard voorkomen.
Elke hoefsmid of bekapper, de naam waardig, doet dit. Dat is onze job. Dat is waar wij voor staan. Dat is wat ons bindt. Ijzers of geen ijzers. Wij doen wat we kunnen.
Het doet mij pijn om commentaren op social media te lezen van hoefsmeden naar bekappers en omgekeerd. Het woord ‘mongool’ of ‘autist’ ben ik al meerdere keren tegen gekomen.
Toch voel ik dat er ook heel veel goodwill is naar elkaar. Er zijn onder de bekappers en hoefsmeden ook bruggenbouwers. Mensen die in elkaar geloven en de hand naar elkaar uitreiken. Wat kan jij met jouw talenten betekenen voor dit paard?
Heel regelmatig geef ik aan klanten de gsm nummer van bevriende hoefsmeden door. Ik wil ook een bruggenbouwer zijn.
Hopelijk tot morgenvroeg! En take it easy hè!
Comments